Owiany legendą „Paris Blues” The Doors ukazał się w formacie cyfrowym!

Legendarny odrzut z sesji, „Paris Blues”, czyli ostatni znany niewydany utwór The Doors, ukazuje się w formacie cyfrowym i z towarzyszącym, nowym teledyskiem. „Paris Blues” zapowiada jednocześnie tak samo zatytułowaną nową, bluesową kompilację, która ukaże się 25 listopada z okazji Record Store Day’s Black Friday. Album będzie dostępny w wybranych niezależnych sklepach, w limitowanej edycji 10 tysięcy numerowanych kopii na półprzezroczystym niebieskim winylu.”Paris Blues” przebył długą i krętą drogę, nim został wydany, okrywając się w międzyczasie legendą wśród fanów Doorsów. Oryginalny bluesowy numer napisany został przez zespół, a nagrany podczas jednej z sesji nagraniowych albo do albumu „The Soft Parade”, albo „L.A. Woman” (nikt już tego pamięta).Taśma matka z nagraniem zaginęła, a jedyną ocalałą kopię otrzymał klawiszowiec Doorsów, Ray Manzarek. Niestety, ta kopia została częściowo uszkodzona przez jego syna Pablo (wówczas malucha), który nagrał na utwór kilka krótkich fragmentów. Teraz, dzięki kreatywnemu montażowi, piosenka została ocalona od zapomnienia na potrzeby nowego albumu.Wielka miłość grupy do bluesa emanuje na całej płycie „Paris Blues”. Inne skarby na wydawnictwie to dwa niepublikowane wcześniej nagrania wokalisty Jima Morrisona i Robby’ego Kriegerawystępujących w duecie na benefisie kampanii burmistrzowskiej Normana Mailera, 31 maja 1969 roku w West Hollywood. Pierwszym z nich to „I Will Never Be Untrue” – oryginał napisany na potrzeby albumu „Morrison Hotel” z 1970 roku, który jednak nie został wydany. Drugi to cover utworu Roberta Johnsona „Me And The Devil Blues”. Obie piosenki zostały nagrane przez Franka Lisciandro, filmowca, który zaprzyjaźnił się z Manzarkiem i Morrisonem, kiedy wszyscy trzej uczęszczali na zajęcia filmowe na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles (UCLA).

Zobacz

„Paris Blues” zawiera również parę odrzutów z sesji do „The Soft Parade”
z 1969 roku
 – „(You Need Meat) Don’t Go No Further” i „I’m Your Doctor”.
W obydwóch Manzarek pojawia się na wokalu wspierany przez Kriegera i perkusistę Johna Densmore’a. W 2019 roku do utworów dograno bas Roberta DeLeo ze Stone Temple Pilots, a piosenki uświetniły jubileuszową edycję albumu z okazji 50-lecia.Druga strona „Paris Blues” zawiera trzy utwory z „Live in Vancouver 1970” – koncertowego albumu wydanego w 2010 roku przez The Doors Bright Midnight Archive. Podczas występu 6 czerwca 1970 roku w Pacific Coliseum w Vancouver na scenie zespół wspomógł legendarny bluesman Albert King.
W utworach „Little Red Rooster”„Rock Me Baby” i „Who Do You Love?”słychać Morrisona przedstawiającego Kinga.Strona A:
1. “Paris Blues” *
2. “I Will Never Be Untrue” *
3. “Me And The Devil Blues” *
4. “(You Need Meat) Don’t Go No Further”
5. “I’m Your Doctor”Strona B:
1. Jim’s Introduction
2. “Little Red Rooster” – with Albert King
3. “Rock Me Baby” – with Albert King
4. “Who Do You Love?” with Albert King
Najważniejsze utwory The Doors na jednej playliście