SUTARI na Folkowym Graniu w Starym Klasztorze!

sutari

Jeden z najbardziej oryginalnych zespołów rodzimej sceny world music wystąpi 15 listopada w ramach znanego cyklu Folkowe Granie w Starym Klasztorze.

SUTARI to siła trzech kobiecych głosów i bogatej wyobraźni muzycznej. 

Zespół tworzą trzy dziewczyny: Basia Songin, Kasia Kapela i Zosia Barańska.

Sutari to fuzja ich rozmaitych doświadczeń i fascynacji muzycznych zarówno tych tradycyjnych, jak i współczesnych. Eksperymentują z brzmieniami, wplatając w śpiew różnorodne techniki wydobywania dźwięków, od mocnego ludowego śpiewania po miękki słowiański soul, szept lub okrzyk inspirowany ptasim zawołaniem. Korzystają nie tylko z tradycyjnych instrumentów, ale i przedmiotów codziennego użytku. Poszukują współbrzmienia w polskiej tradycji wokalnej, nie próbując zmieniać pieśni lecz wydobywając to, co w nich ukryte. Zachowując styl, temperament, melodykę, rytm a przede wszystkim treść pieśni – bliską kobiety, inteligentną, atrakcyjną – wydobywają z nich współczesne elementy, brzmienia i interpretacje.

Zadebiutowały w 2012 roku na Festiwalu Folkowym Polskiego Radia Nowa Tradycja zdobywając II nagrodę jury i nagrodę publiczności.

We wrześniu 2014 roku Sutari wydały własnymi siłami płytę „Wiano”, która zdobyła III nagrodę w konkursie na Folkowy Fonogram Roku 2014, organizowanym przez Polskie Radio, oraz która według zestawienia portalu beehy.pe jest jedną z 30 najlepszych polskich płyt ubiegłego roku.

W sierpniu 2015 zespół odbył sesję nagraniową dla legendarnego radia KEXP z Seattle.

Skład zespołu:

Basia Songin – śpiew, basetla, bęben obręczowy, perkusjonalia, instrumenty codzienne (wody dzban, tarka)
Katarzyna Kapela – śpiew, skrzypce, perkusjonalia, instrumenty codzienne (kieliszek, nóż i deska do krojenia, butelki)
Zofia Barańska – śpiew, skrzypce, perkusjonalia, instrumenty codzienne (mikser kuchenny, klucze)

Muzyka Sutari – https://sutari.bandcamp.com

Teledysk do piosenki „Kupalnocka”: https://www.youtube.com/watch?v=biXKqLpr8Hw

Wizytówka zespołu na portalu Culture.pl: http://culture.pl/pl/wideo/sutari-slowianski-soul-na-trzy-glosy-wideo

15.11.15 godz.19.00 klub muzyczny Stary Klasztor, ul. Purkyniego 1

Folkowe Granie w Starym Klasztorze

SUTARI

bilety: 15 zł

Bilety dostępne w sieci salonów Empik, Saturn i MediaMarkt w całej Polsce

oraz w serwisach: www.biletin.plwww.ticketpro.pl,  www.ebilet.plwww.eventim.pl

rezerwacje: bilety@o2.pl
 

Recenzje:

WIANO to hołd zarówno dla muzyki wiejskiej, jak i dla niestrudzonych jej badaczy, ale słucha się tego albumu jak współczesnej muzyki popularnej. Te pieśni są śpiewane przez trzy miejskie głosy, bez wiejskich akcentów, głośno, wyraźnie i współcześnie. W warstwie dźwiękowej „Wiano” wykorzystuje nie tylko talenty instrumentalne artystek, ale też przyrodę, dawniej przecież nieodłączną część życia na wsi, a także o tym życiu opowiadania w pieśniach i przekazach. Ta „przyroda” Sutari jest współczesna, dzisiejsza i nie dominuje ona w pieśniach, lecz tylko delikatnie je zabarwia, daje im kontekst. Zresztą w tych najbliższych ludowej muzyce wykonaniach instrumentów jest jak na lekarstwo. Grają skrzypce i perkusjonalia. Dzięki temu jest mnóstwo miejsca na śpiew, rzecz na „Wianie” najważniejszą i najlepszą – nie da się tego nazwać inaczej, słuchając harmonii głosów trzech artystek. Wybrane przez nie pieśni pokazują przede wszystkim kobiecy ogląd świata, a zwłaszcza – wreszcie – „typowego Jasia”, uwodzicielskiego durnia, który sprowadza na przemian szczęście i łzy.


Jacek Świąder / Gazeta Wyborcza

 

WIANO to na wskroś przemyślany debiut, mogący wyjść jedynie z … kuchni doświadczonych artystek. Płyta olśniewa wszechstronnością autorek na każdym kroku realizacji, począwszy od polifonicznej koncepcji Sutartines i świadomej kwerendy ludowych tekstów, poprzez pełną kontrastów aranżację, fuzję instrumentów dawnych, klasycznych i „codziennych”, aż po użycie narracyjnej klamry i zainfekowanie tradycji ludowej myślą feministyczną. Tymi działaniami udaje się artystkom przede wszystkim stawić czoło dyskryminacji kobiet, tak silnie zakorzenionej w tradycji folkloru. Udaje się to dzięki odwróceniu kulturowego kontekstu kuchni, która w koncepcie zespołu staje się inkubatorem idei, fundamentem emancypacji, oraz orężem awangardy. Tej ideologicznej płaszczyźnie WIANA towarzyszy wspaniała muzyka. Momentami liryczna i zmysłowa innymi razy transowa, dzika, nieokiełznana. Często surowa, oszczędna i chropowata, zawsze piękna i oryginalna.


Bartosz Nowicki /
 1uchem1okiem.blogspot.com