Komplet dwudziestu jeden nokturnów Fryderyka Chopina zaprezentowała w niniejszym dwupłytowym albumie Rinko Kobayashi – japońska pianistka od wielu lat mieszkająca w Polsce, która swój pierwszy sukces odniosła w roku 1973 na Konkursie Chopinowskim, uzyskując dyplom i nagrodę specjalną. Od tej pory rozpoczęła się jej międzynarodowa kariera. W 1988 roku pianistka została odznaczona przez Ministra Kultury i Sztuki medalem „Za Zasługi dla Kultury Polskiej”, za popularyzację muzyki Chopina na świecie.
Artystka zaprezentowała Nokturny z pełnym odczuciem niuansów, tych tak bardzo osobistych utworów Chopina, ukazując przy tym, w sposób artystycznie doskonały drogę rozwoju tej muzycznej formy.
Przyjmuje się powszechnie, że twórcą nokturnu był kompozytor i pianista irlandzki John Field (1782-1837), który używając dla swoich kompozycji określenia „nokturn”, miał je przejąć z nabożeństwa godzinek nocnych „hora nocturna”. Utwory Fielda tak tytułowane, cieszyły się dużą popularnością, jako rodzaj fortepianowego bel canto, z wdziękiem akompaniowanego „harfowo” rozłożonymi akordami. Kompozytor stał się ulubionym „piewcą poezji nocy” a jego utwory znane były również w Warszawie.
Chopin komponował nokturny przez cały bez mała okres swej dojrzałej twórczości, w latach 1830 do 1846. Styl i charakter nokturnów Chopina stał się wyrazem najwyższej poezji wypowiedzianej dźwiękiem fortepianu, poezji zrodzonej z marzeń i prawdziwego natchnienia. Field miał nie rozumieć muzyki Chopina, czego dał dowód, nazywając Autora mazurków… talentem szpitalnym 🙂
W katalogu autoryzowanych dzieł Chopina, tzn. tych, które oznaczył liczbą opusu, znalazło się osiemnaście kompozycji opatrzonych tytułem „nokturn”. Niniejszy komplet dwudziestu nokturnów uzupełniają dwie miniatury: wczesny, jeszcze sprzed roku 1830 Nokturn e-moll wydany pośmiertnie przez Fontanę jako op. 72 nr 1 i Nokturn c-moll, który część badaczy twórczości Chopina, nie ma pewności czy słusznie, datuje na lata czterdzieste (1847-48). Dwudziestą pierwszą pozycją włączaną do kompletu nokturnów Chopina jest pochodzące z roku 1830 Lento con gran espressione w tonacji cis-moll. Kompozycja okolicznościowa, z autocytatami z innych utworów, do której Chopin nie przywiązywał większej wagi, choć dziś jest popularna i lubiana przez słuchaczy.
Oto droga ewolucji formy chopinowskiego nokturnu od miniatury do kompozycji prawdziwie wzniosłych w interpretacji Rinko Kobayashi.
Dodatkową wartością albumu jest komentarz znakomitego chopinologa Jana Popisa.